به گزارش «سراج24»، دهمین دور از مذاکرات جامع هسته‌ای ایران و 1+5 (آمریکا، فرانسه، روسیه، چین، انگلستان و آلمان) از سه شنبه هفته گذشته در وین با هدف دستیابی به توافق نهایی بین دو طرف آغاز شد..
برگزاری این مذارکات در حالی است که مهمترین مساله در آن از دید رسانه‌ها، دیدار سه جانبه ظریف، کری و اشتون که طی روزهای گذشته برای چهارمین بار انجام می‌شد بوده است. در کنار آن البته معاونان وزیر خارجه کشورمان نیز با همتایان اروپایی خود دیدارهایی داشتند.
در این دور از مذاکرات، وزیر خارجه آمریکا گزارشی از دیدارهای خود را به مقامات ترکیه، قطر، امارات، بحرین و کویت ارائه داد و با همتای فرانسوی خود گفت‌وگویی تلفنی داشت. همچنین ظریف هم با وزرای خارجه اتریش و آلمان نیز دیدارهای دو جانبه برگزار کرد.
سال گذشته در سوم آذرماه 1392، وزرای خارجه ایران و گروه 1+5 به همراه کاترین اشتون مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا به توافقی تحت عنوان «برنامه اقدام مشترک» در خصوص برنامه هسته‌ای ایران دست یافتند که این توافقنامه سی ام دی ماه وارد مرحله اجرا شد و بهمن ماه نیز مذاکرات جامع هسته‌ای برای دستیابی به یک توافق جامع آغاز شد که تاکنون شهر وین میزبان هفت دور این مذاکرات بوده و یک دور نیز در نیویورک و آخرین دور (نهمین دور) نیز هفته گذشته در شهر مسقط پایتخت عمان برگزار شد.
با اینکه طرفین در وین پنج کار نگارش متن پیش نویس توافقنامه جامع هسته‌ای تحت عنوان «برنامه اقدام مشترک جامع» آغاز شد و حتی گفته شد که 60 تا 65 درصد متن مورد نگارش قرار گرفته،ولی محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران اعلام کرد که هنوز متن پرانتزها (جاهای خالی) زیادی دارد و اختلافات عمده کماکان به قوت خود باقی است.
جمهوری اسلامی ایران پس از توافق مقدماتی و اولیه، به تمام تعهدات خود پایبند بود و از آن تخطی نکرد ولیکن در این مدت طرف مقابل(1+5) علی‌رغم مفاد توافق که نباید تحریمی علیه ایران وضع می‌کرد، بیش از صد تحریم علیه ایران به تصویب رساند. اکنون ایران با توجه به غیرقابل اعتماد بودن طرف مقابل درخصوص تعهداتش، وعده طرف غربی برای برداشتن موقت تحریم‌ها و لغو مرحله‌ای آن را نمی‌پذیرد و تاکید بر لغو یکباره تمام تحریم‌ها دارد. همین مساله نیز باعث اختلافات بی ن دو طرف شده تا آنها نتوانند به توافقی جامع تا کنون دست یابند. البته جدای از این ایران حاضر نشده است که از حقوق هسته ای خودش دست بکشد و دارای یک برنامه هسته‌ای نباتی و کاریکاتوری باشد.
برهمین اساسا و برپایه همین اختلافات، برخی رسانه‌ها طی روزهای گذشته از احتمال تمدید مذاکرات سخن گفته‌اند. اما به تازگی یک منبع نزدیک به مذاکرات هسته‌ای به تسنیم گفت که تا کنون هیچ بحثی از تمدید در مذاکرات مطرح نشده است و طرف‌ها در تلاش برای رسیدن به تفاهم سیاسی بر سر چارچوب و اصول کلی و موارد مهم هستند.
این منبع آگاه گفته که در صورتی که این تفاهم سیاسی حاصل شود، برای تکمیل جزئیات به مقداری زمان نیاز خواهد بود.
اودر پاسخ به این سوال که اگر در زمان باقیمانده تفاهم سیاسی حاصل نشود، گفت: طبیعی به نظر می‌رسد، در صورت عدم تفاهم سیاسی، به منظور عدم بازگشت به گذشته و جلوگیری از تخاصم، تمدید توافق ژنو در دستور کار قرار گیرد و طرفین این توافق را برای دوره‌ای دیگر تمدید کنند. تا این لحظه همه طرفهای مذاکره‌کننده سعی بر رسیدن به تفاهم سیاسی داشته‌اند و دارند و باید منتظر ماند و دید که در ادامه مذاکرات چه اتفاقی می‌افتد.
با توجه به درز اخبار کم از زمان شروع این مذاکرات، بازار گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای در آن بسیار داغ بوده است. هر چند که برخی رسانه‌ها از این گمانه‌زنی‌ها برای فضاسازی و موج‌سواری استفاده کرده‌اند. مباحثی نظیر تمدید یا ارائه پیشنهاد جدید از سوی 1+5 از جمله مواردی بودند که این چند روزه به شدت توسط رسانه‌های غربی تبلیغ شدند.
اما به نظر می رسد آنچه که در واقع در اتاق‌های مذاکره می‌گذرد، رد و بدل شدن ایده‌ها و پیشنهادها از طرفهای مختلف بوده است و در این میان تیم ایرانی یکی از تیم‌هایی بوده است که بیشترین ابتکارعمل‌ها و پیشنهادها را ارائه کرده است.
اکنون پس از گذشت تقریبا یکسال از توافق ژنو در نوامبر سال گذشته، وقت آن آمده است که 1+5 تصمیم خود را برای توافق با ایران اتخاذ کند. غربی‌ها به ویژه آمریکایی‌ها در این چند روز با پایتخت‌ها و متحدانشان مشورت کرده‌اند و باید دید که آیا آنها آمادگی این توافق را دارند یا نه.
برخی منابع مطلع از جریان مذاکرات می‌گویند که دولت باراک اوباما در آمریکا اخیرا به واسطه انتخابات کنگره و باخت دموکرات‌ها به جمهوریخواهان در تنگنا قرار گرفته و تصمیم‌گیری درباره توافق هسته‌ای برای وی سخت‌تر شده است.
فشار لابی صهیونیستی و برخی کشورهای منطقه در کنار شکاف حاکمیتی آمریکا مزید بر علت شده تا تصمیم در این زمینه برای واشنگتن دشوار شود.
شاید به همین دلیل بود که دیروز آقای جان کری، وزیر خارجه آمریکا با برخی کشورهای عربی کنفرانس تلفنی برگزار کرد و با وزرای خارجه ترکیه، کانادا، و نخست وزیر اسرائیل از وین تلفنی گفتگو کرد.
وزرای خارجه انگلیس و فرانسه هم پس از حضور در وین پیشنهادها را به پایتخت‌های خود بردند تا رهبران ارشد این کشورها در این زمینه تصمیم‌گیری کنند.
اما هر چقدر که گروه 1+5 در میدان عمل از شکاف داخلی و نداشتن آمادگی کامل برای پذیرفتن واقعیت‌های صحنه برخوردار بوده، سعی کرده است این نواقص را با بازی رسانه‌ای جبران کند.
مواردی نظیر اینکه "پیشنهاد به ایران داده شده تا ظریف به تهران ببرد" از جمله تاکتیک‌های رسانه‌ای بوده‌اند که غرب در این کارزار استفاده کرده است. در صورتی که در چنین مذاکراتی، انواع و اقسام طرح‌ها و پیشنهادها از طرفهای مختلف ارائه میشود. از آنجایی که ایران هم یک طرف عمده ماجرا بوده، مسلما طرح‌ها و ابتکارات زیادی را ارائه کرده است. بنابراین این گونه مانورهای رسانه‌ای و بازی "مقصرسازی" از طرف غربی کاملا انتظار بوده و با هدف فشار بر ایران است.
به گزارش تسنیم، برگزاری مذاکرات هسته ای کشورمان با مجموعه کشورهای 1+5، طی دهه اخیر پرونده فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران تبدیل به اهرم فشار غرب با هدایت آمریکا شده است و روز و هفته ای نبوده که مقامات غربی ادعای تازه ای علیه کشورمان مطرح نکنند و به همین بهانه تصمیماتی ضد ایرانی و خلاف عرف و حقوق بین الملل نگیرند.
از سوی دیگر مقامات آمریکایی، چه در زمان حکمرانی جرج بوش جمهوری خواه و چه باراک اوبامای دموکرات کوبیدن بر طبل تهدید و جنگ را هیچ گاه متوقف نکردند و در اظهاراتی که آشکارا خلاف نص منشور سازمان ملل است اقدام به تهدید مکرر نظامی جمهوری اسلامی ایران کردند. بر اساس ماده دوم منشور سازمان ملل که به عنوان یکی از مهم ترین میراث های حقوقی جامعه بین الملل محسوب می شود: «کلیه اعضاء در روابط بین‌المللی خود از تهدید به زور یا استفاده از آن علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری یا از هر روش دیگری که با مقاصد ملل متحد مباینت داشته باشد خودداری خواهند کرد.» این بدان معناست که حتی«تهدید به استفاده از زور» نیز خلاف حقوق بین الملل است، اقدامی که تبدیل به بیت الغزل اجاره نشینان کاخ سفید شده است. از دیگر سو همان کشورهایی که خود را نه تنها به اجرای قطع نامه های ضد ایرانی سازمان ملل متعهد می دانند بلکه به تصمیمات یک جانبه و غیر قانونی دولت آمریکا علیه ایران نیز تمکین می کنند در مقابل نقض آشکار منشوری که برای منافع آنها مقدس شده سکوت می کنند.
جمهوری اسلامی ایران که از امضا کنندگان معاهده ان پی تی است تنها خواستار ایفای حقوق مسلم خود بر اساس این معاهده است، اما طرفهای غربی طی دهه اخیر همه تلاش خود را انجام دادند تا تفسیر مطلوب خود را از این متن به اصطلاح حقوقی به ملت ایران تحمیل کنند بر این مبنا که ایران حق غنی سازی اورانیوم را در خاک خود ندارد. واقعیت آن است که بدون مقاومت و ایثار آحاد مردم ایران و حمایت از مواضع اصولی و منطقی دولتمردانشان طرف غربی هیچ گاه حاضر نمی شد متنی را امضا کند که در آن بر وجود برنامه غنی سازی در خاک ایران تاکید کند. این حمایت همه جانبه مردم و مسئولین تحت هدایت رهبر معظم انقلاب طی همه سالهای اخیر از ادامه فعالیت های صلح امیز هسته ای در کنار تلاش های مذاکره کنند گان که بی گمان همه آنها «فرزندان انقلاب» هستند موجب کرنش غرب و نهایتا احترام به حقوق جمهوری اسلامی درباره غنی سازی شد. در توافق سال گذشته در ژنو تاکید شد که راه حل جامع« متضمن یک برنامه غنی سازی بر اساس نیازهای عملی ایران» خواهد بود.
تاریخ نمونه مشابهی در اعمال چنین حد گسترده و پیچیده ای از تحریم و فشار غیر قانونی علیه یک کشور ندارد. طیف تحریم های غرب علیه کشورمان، از شخصیت های حقیقی و حقوقی گرفته تا صنایع و کارخانه ها و تا محرومیت مردم عادی از دارو گسترده است. واقعیت آن است که اگر ثبات، اقتدار و وحدت ملی ایران در خاورمیانه به آشوب کشیده شده نبود، اگر حضور گسترده مردم در انتخابات مختلف و مناسبت های ملی و مذهبی نبود، اگر حمایت همه جانبه از مواضع بر حق کشورمان در عرصه های بین المللی نبود و دهها اگر دیگر که مبنای آنها حضور در صحنه آحاد مردم است، غرب حتی به خودش زحمت فرستادن وزرایش را به میز مذاکره نمی داد و همچنان بر طبل گزینه های روی میز و زیر میزش می کوبید.
نکته دیگر آن است که همچنان که مذاکره کنندگان هسته ای کشورمان تاکید کرده اند، اصولا با رسیدن به توافق احتمالی هسته ای با غرب، روابط جمهوری اسلامی با آنها به خصوص با آمریکا دچار چرخشی بنیادین نخواهد شد و مطمئنا بیش از 3 دهه خصومت و کینه آمریکا علیه جمهوری اسلامی یک شبه به دوستی تبدیل نخواهد شد. این مذاکرات تنها تلاش برای مدیریت یک اختلاف است و غرب نیز پیش از این آشکارا اعلام کرده موضوع هسته ای حل شود، دست از سر ایران بر نخواهد داشت و بهانه های حقوق بشر و تروریسم(!) را علَم خواهد کرد.
بنابراین می توان گفت که صرف نظر از نتیجه مذاکرات هسته ای که اکنون در وین در جریان است، ملت ایران طی روزهای آینده باید خود را برای جشن اثبات حقانیت خود آماده کند. نکته ای که محمد جواد ظریف در بدو ورود به وین گفت نیز موید این است که «هدف از ورود به وین رسیدن به نتیجه مناسبی است که حقوق ملت ایران را محترم شمرده باشد و نتیجه مذاکرات چه توافق و چه ایستادگی در مقابل زیاده خواهی باشد، روز سوم آذر روز پیروزی ملی» است و هر نتیجه ای که روز سوم آذر از مذاکرات بیرون آید پیروز اصلی آن فرد فرد مردم ایران است.
بی شک مردم ایران نیز هرگز به کمتر از حقوق خود راضی نخواهند شد و پس از 3 دهه مقاومت در برابر باج خواهی ها و زیاده خواهی های غرب، هیچگاه قبول نخواهند کرد که با کشور آنها به عنوان«عضو درجه دو» جامعه بین الملل رفتار شود.
ک منبع نزدیک به مذاکرات هسته‌ای به خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم در وین گفت که تا کنون هیچ بحثی از تمدید در مذاکرات مطرح نشده است و طرف‌ها در تلاش برای رسیدن به تفاهم سیاسی بر سر چارچوب و اصول کلی و موارد مهم هستند.
وی افزود: در صورتی که این تفاهم سیاسی حاصل شود، برای تکمیل جزئیات به مقداری زمان نیاز خواهد بود.
این منبع در پاسخ به این سوال که اگر در زمان باقیمانده تفاهم سیاسی حاصل نشود، گفت: طبیعی به نظر می‌رسد، در صورت عدم تفاهم سیاسی، به منظور عدم بازگشت به گذشته و جلوگیری از تخاصم، تمدید توافق ژنو در دستور کار قرار گیرد و طرفین این توافق را برای دوره‌ای دیگر تمدید کنند.
وی ادامه داد: تا این لحظه همه طرفهای مذاکره‌کننده سعی بر رسیدن به تفاهم سیاسی داشته‌اند و دارند و باید منتظر ماند و دید که در ادامه مذاکرات چه اتفاقی می‌افتد.
مذاکرات ایران و 1+5 از روز سه‌شنبه در پایتخت اتریش و با ناهار کاری محمد جواد ظریف و کاترین اشتون آغاز شد. این مذاکرات روز یکشنبه وارد روز ششم خود میشود. تا کنون وزرای خارجه آمریکا، فرانسه، انگلیس و آلمان نیز به این مذاکرات پیوسته‌اند. البته وزرای خارجه انگلیس و فرانسه الان در وین حضور ندارند و قرار است مجدد به این شهر بازگردند.
با توجه به درز اخبار کم از زمان شروع این مذاکرات، بازار گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای در آن بسیار داغ بوده است. هر چند که برخی رسانه‌ها از این گمانه‌زنی‌ها برای فضاسازی و موج‌سواری استفاده کرده‌اند. مباحثی نظیر تمدید یا ارائه پیشنهاد جدید از سوی 1+5 از جمله مواردی بودند که این چند روزه به شدت توسط رسانه‌های غربی تبلیغ شدند.
اما به نظر می رسد آنچه که در واقع در اتاق‌های مذاکره می‌گذرد، رد و بدل شدن ایده‌ها و پیشنهادها از طرفهای مختلف بوده است و در این میان تیم ایرانی یکی از تیم‌هایی بوده است که بیشترین ابتکارعمل‌ها و پیشنهادها را ارائه کرده است.
اکنون پس از گذشت تقریبا یکسال از توافق ژنو در نوامبر سال گذشته، وقت آن آمده است که 1+5 تصمیم خود را برای توافق با ایران اتخاذ کند. غربی‌ها به ویژه آمریکایی‌ها در این چند روز با پایتخت‌ها و متحدانشان مشورت کرده‌اند و باید دید که آیا آنها آمادگی این توافق را دارند یا نه.
برخی منابع مطلع از جریان مذاکرات می‌گویند که دولت باراک اوباما در آمریکا اخیرا به واسطه انتخابات کنگره و باخت دموکرات‌ها به جمهوریخواهان در تنگنا قرار گرفته و تصمیم‌گیری درباره توافق هسته‌ای برای وی سخت‌تر شده است.
فشار لابی صهیونیستی و برخی کشورهای منطقه در کنار شکاف حاکمیتی آمریکا مزید بر علت شده تا تصمیم در این زمینه برای واشنگتن دشوار شود.
شاید به همین دلیل بود که دیروز آقای جان کری، وزیر خارجه آمریکا با برخی کشورهای عربی کنفرانس تلفنی برگزار کرد و با وزرای خارجه ترکیه، کانادا، و نخست وزیر اسرائیل از وین تلفنی گفتگو کرد.
وزرای خارجه انگلیس و فرانسه هم پس از حضور در وین پیشنهادها را به پایتخت‌های خود بردند تا رهبران ارشد این کشورها در این زمینه تصمیم‌گیری کنند.
اما هر چقدر که گروه 1+5 در میدان عمل از شکاف داخلی و نداشتن آمادگی کامل برای پذیرفتن واقعیت‌های صحنه برخوردار بوده، سعی کرده است این نواقص را با بازی رسانه‌ای جبران کند.
مواردی نظیر اینکه "پیشنهاد به ایران داده شده تا ظریف به تهران ببرد" از جمله تاکتیک‌های رسانه‌ای بوده‌اند که غرب در این کارزار استفاده کرده است. در صورتی که در چنین مذاکراتی، انواع و اقسام طرح‌ها و پیشنهادها از طرفهای مختلف ارائه میشود. از آنجایی که ایران هم یک طرف عمده ماجرا بوده، مسلما طرح‌ها و ابتکارات زیادی را ارائه کرده است. بنابراین این گونه مانورهای رسانه‌ای و بازی "مقصرسازی" از طرف غربی کاملا انتظار بوده و با هدف فشار بر ایران است.
انتهای پیام/.
